Wolbert Hermus

Hallo, ik ben Wolbert. Geboren en getogen aan de noordelijke kant van de Veluwe. Lange tijd heb ik in Nunspeet gewoond, maar inmiddels ben ik een paar kilometer opgeschoven naar het dorpje ’t Harde.

Ik ben werkzaam bij Stichting Philadelphia gehandicaptenzorg waar ik als begeleider werk op een kleine woongroep met 4 bewoners met een intensieve zorgvraag. Ook tijdens mijn werk hoor en zie ik constant vogels en dit deel ik ook met alle liefde met mijn collega’s.

Al sinds mijn jonge jaren kijk ik naar kleine beestjes in de tuin of vijver. Met behulp van een oude kijker en tevens een oude vogelgids, de ‘Zien is kennen’, zocht ik samen met m’n moeder uit welke vogeltjes er in de tuin te vinden waren. In de laatste jaren van de basisschool werd ik al iets bedrevener met deze hobby en ging ik op het fietsje naar het Veluwemeer. Tijdens de puberteit had ik een vogelaarspauze, maar zo rond m’n twintigste werd ik weer actief. Ik kwam in contact met de plaatselijke vogelwerkgroep en sindsdien was er geen houden meer aan bij mij. Ik vogel het liefst op de droge Veluwe; struinend door de oude bossen, heidevelden of zandverstuivingen kan ik nog steeds genieten van een mooie zichtwaarneming van een Zwarte Specht of Klapekster. Op de Veluwe kan je niet om het wild heen; (sporen van) Edelherten, Wilde Zwijnen, Dassen of Wolven kom ik vrijwel iedere wandeling wel tegen. Grenzend aan de Veluwe zijn de Randmeren gevormd. Hier zijn weer hele andere vogels te vinden. Zeker in de winter kan ik genieten van een lange ronde langs het Veluwemeer, met soms duizenden Kleine Zwanen en een verscheidenheid aan eenden blijft het altijd een verrassing wat je hier aantreft.

Dit uitgebreide pallet aan biotopen in een vrij klein stukje Nederland zorgt ervoor dat er voor mij als vogelaar, en in de bredere zin natuurliefhebber, er iedere dag weer genoeg te beleven valt en er altijd wel een reden is om naar buiten te gaan.

Bij deze nodig ik jullie allen uit om eens met mij mee te gaan op één van de excursies die ik mag leiden!